Doner
📰 Krise i Krokryggen: Lokal mann oppdager at han er allergisk mot sin eigen ved
Av Blørgilda Mudgrumble, Tulleavisa
Eg vakna av sol på dyna og visste med ein gong at dette kom til å bli ein dårleg dag.
For i Krokryggen (Lom) er det ikkje vanleg med sol i mai, og når ho først kjem, kjem ho ikkje åleine. Ho kjem med smelta snø, dryppande takrenner og ei lukt av våt mose som minner oss om at livet er ein evig runddans av fukt og forfall.
Men det var ikkje vêret som skulle skaka bygda denne gongen. Nei, det var noko langt verre.
🔥 Allergisk reaksjon på ved:
«Det brann i nasen»
Det var Hallstein Bronskimlet d.a.y. – kjent i Krokryggen for sin vedstabel-religiøse overbevisning og si djuptpløygande mistru til varmepumper – som plutseleg byrja å nyse uhemma etter å ha kløyvd ein spesielt kvass bjørkekubbe.
“Eg trudde først det var kjærleik, men så innsåg eg at det var veden. MIN eigen ved,” hosta han fram frå sofaen, der han låg med våte klutar over auga og ein katt ved føtene som såg dømmande ut.
🧪 Ekspertuttale frå Oppdal:
Vi ringde til Dr. Ludvig Lerkesnute, allergolog ved Universitetet i Oppdal, som bekrefta at dette var eit eineståande tilfelle.
“Det er sjeldan, men ikkje umogleg, at folk utviklar allergi mot trestøv.
Men å vera allergisk mot sin eigen ved? Det er første gongen eg høyrer om det.”
Hallstein måtte straks setjast på ei streng diett av ullpledd og stillheit.
🪵 Bygda reagerer:
Ordførar (som insisterer på å vera anonym fordi ho «ikkje orkar fleire spørsmål om varmepumpe») kalla inn til hastemøte i samfunnshuset.
“Skal me no leva utan bjørkeved? Kva blir det neste? Felles Netflix-abonnement og oppvarma skigard?”
Ein anonym innbyggjar (eg kjenner foreldra) foreslo å varme seg på gamle aviser, men blei brutalt overhøyrt.
🛠️ Reodor Felgen trår til
Midt i mismotet reiste Reodor Felgen seg frå bakerste benkerad, og lanserte ideen om ein dampomn som går på tåke og tungsinn.
“Det er berre å omdanne innestengt håpløyse til varme,” mumla han, medan han skissa på ein serviett med ein brukt fyrstikk.
🧵 Avslutning
Så no sit vi her, i Krokryggen, med våte sokkar og kalde hjarte, og ventar på at Reodor skal berga oss frå ei framtid utan ved og utan von.
Artikkelen er inspirert av: Kjell Aukrust og all verdas våte vêrvarslar
Kva i all verda, korleis kan ein bli allergisk mot sin egen ved? Det er jo heilt sprøtt!
Trur du han får kløe berre av å sjå på veden sin då, eller må han berøre den?
Kanskje han må bytte ut veden med plastikkved? Det er jo ein litt rar situasjon å vere i.
Dette er jo berre heilt utruleg! Tenk å vere allergisk mot noko ein har hatt heile livet sitt, stakkars fyr.
Eg lurar på kor lenge det tok før han innsåg at han var allergisk mot veden sin. Kanskje han gjekk rundt og trudde det var pollenspredning i huset?
Eg kan ikkje ein gong forestille meg kva det må vere å oppdage at ein er allergisk mot noko så vanleg som ved. Det er jo heilt sprøtt!
Eg lurer på kor mange andre rare allergiar som finst der ute. Kanskje det er nokon som er allergiske mot grasmatta si eller noko sånt.