Kulturkollaps i Tromøy (Arendal): Spornesfestivalen 2025 endte i spotlight-kaos og strikkekrise!

🎶 Spornesfestivalen 2025 i Arendal – Når kulturkaoset danser i solnedgang

Den etterlengtede Spornesfestivalen 2025 på Tromøy (Arendal) lovet kulturidyll og musikalsk magi i naturskjønne omgivelser, men leverte et sammensurium av rot, rust og rytmesvikt. Eg reiste inn med buss 100 fra sentrum, med en pose pastiller og et åpent sinn – men forlot festivalområdet med hodepine, hørselskade og en eksistensiell uro over hvor norsk kultur egentlig har havnet.

I tre dager skulle publikum på Sørlandet nyte «jordnær luksus», men det hele minnet mest om eit bygdelag med ambisjoner over evne. Kva får du når du kombinerer strikkedamer, sceneteknikere med pollenallergi og ein lydmann som var død på øyret? Du får Spornesfestivalen 2025.

🎧 Lydkrise i lyngen – festivalens første og siste akkord

Lydnivået var enten full dommedag eller som å høre på ein kassettspelar under vatn. Den lovpriste artisten Einar Fjosse-Bakken (kjent fra The Voice 2016, runde 1) fikk sitt sett sabotert av ein mikrofon som spraka som ei gammal telefonlinje til Nord-Finland.

Publikum – ei blanding av Instagram-hipstere, kordamer og forvillede barnefamilier – skjønte ikkje om dei skulle klappe, flykte eller ringe kommunen. Min gamle dirigent Doffen Rødnese ville ha kalla det “et frekvensmassakre med tamburintraume.”

🧶 Strikking i tredje akt – og ingen reagerte

Då det lokale kulturkollektivet “Sølv i Sjøgang” skulle ha sin performance om “bølgenes indre melodi”, tok fru Halvorsen på rad tre fram strikketøyet. Dette var ikkje et metaforisk grep, men eit faktisk garnnøste og pinner. Ingen reagerte – ikkje engang ho sjølv.

Det einaste som overdøva knitringa frå ull og irritasjonen i sjela mi, var ein improvisert fiolinsolo i mol som varte i ni minutt og ein spotlight som konstant pekte rett i pupillene mine. Eg vurderte solbriller, men blei heller ståande og gurgle i sinne.

🌅 Solnedgang og sammenbrudd – kunst eller kollaps?

Kvelden blei avslutta med eit “lydmeditativt verk” kalla Indre Fjordvibrasjoner, framført av tre personar i sjøvotter som slo på stein, tang og ei gammal gryte. Kunst eller kollaps? Eg seier: Det var som å bli slått i bakhodet med ein kulturklubbe laga av pretensjoner og sjøgress.

Eg spurte ein av arrangørene om dette var planlagt. Han svarte: “Vi ønskjer å utfordre sjangerkonvensjonane.” Eg svara: “De har utfordra gravitasjonen, for eg trur kulturen fall heilt til botn.”

🪑 Publikum på Sørlandet fortjener betre festivalopplevelser

Det som skulle vere ein høgdepunkt for kulturfestivaler på Sørlandet, blei eit paradoksalt sammensurium av dårlig akustikk, sjølvdiggende kunstnarkollektiv og tekniske tabber som kunne vore unngått med litt sunn fornuft og ein fungerande skjøteledning.

Eg vil understreke: Det er heilt greitt å ville eksperimentere, men då må ein også ha respekt for publikum sin høyrsel, komfort – og intelligens. Spornesfestivalen 2025 bomma på alle tre.

🎭 Personleg vurdering: Eg vil ha att pengane og helsa

Det finst festivalar som rører, og så finst det festivalar som riv i sjela – som ein dårlig tannlege med trommesett. Spornesfestivalen 2025 klarte begge deler – men for dei gale grunnane. Som kulturskandalevarslar og langtidsskadet korist, ber eg om eit krafttak for sørlandsk kultur. Nok er nok.

Neste gong eg vil høre dårlig musikk, skal eg berre åpne vinduet mot riksveien.

Artikkelen er inspirert av:https://www.visitsorlandet.com/event/spornesfestivalen-2025-arendal/596975306/ (tullelenke)