Doner
ODDSMUND FJØSBAKK RAPPORTERER FRÅ RULLATORFRONTEN: 17. MAI I PJUSKEBY – EIT KAKAFONISK FOLKEFJES MED SLØYFE
📘 Brøl på Facebook!
🐦 Del statshemmelighet!
📨 Del det på E-post!Av Oddmund Fjøsbakk, ansvarleg for “Hønepinnen og Hemmelighetene”
Pjuske-myra, 17. mai 2025 – Det begynte som det pleier: med at Bolla Rumpenæs hang ut flagget baklengs, Guffen Brødball mista tubaen i Snørr-putten, og ein ukjend fyr i mopeddress vinka frå toppen av Knekkebrødmuseet.
Klokka 08:12 dundra det i vindauget mitt. Det var ikkje kanonsalutt, men Kråkka Slafsen som jaga ein smågutt ned Plask-dalen fordi han hadde blåst konfetti over hennar nykjemma plen. “Barnetoget starta for tidleg,” skreik ho, medan ho bar på ein vaffel som våpen.
17. mai-komiteen bestod i år av følgande:
Dutti Tjasdal (leiar, kronisk oppgitt)
Pløsa Gurgelrud (pølseansvarleg, åt opp tre sjølv)
Snella Snultbakken (pyntesjef, brukte glitter frå ein gammal revy)
Toget snirkla seg frå Tjafs-plassen til Grise-torp via Kløne-vik, med Lurifax Møkkebekk som forsongar. Han valde “Ja, vi elsker” med beatboxing, til applaus frå ein forvirra turist som trudde han var på performancefestival.
Høgdepunkt frå toget:
Barnehagen “Snørr og Sprell” bar ein plakat med “Hurra for is!” og åt opp bokstavane etter 20 meter.
Lokalpolitikar Tust Gurgelrud vinka med begge hendene, noko som fekk folk til å tru han sa farvel for godt.
Fjasine Brødball kasta twist frå ein bil, men gløymde å opne vinduet.
Etter toget blei det leik og lukt. “Kakekast mot kommunekassa” blei avlyst då Frode Fjøsnils meinte det minna for mykje om budsjettmøta. I staden blei det improvisert konkurranse i “Kast med liten stettglass”.
Bollas Pølsebu hadde sal av “nasjonalpølse med overraskelse”. Det viste seg å vera syltetøy i midten. Gunder Smørsnipp dokumenterte det som eit kulturkrasj, og åt to.
Ved Snurrebassen Panorama spelte Kjåkvald Langtråkk på ei fløyte han fann i fjor. Ingen veit kva toneart det var, men ein måse mista retningssansen.
Avslutningsvis vart nasjonalsongen sunge i moll av Kråkka Gurgelrud. Ho påstår det var med vilje, for å spegle “bygdas melankolske undertekst”.
Alt i alt? Ein klassisk 17. mai i Pjuskeby. Full av fakter, flagg og for mykje eggerøre. Om det var ein suksess? Det veit ikkje æ. Men ingen har klaga til kommunen – endå.
Åhå, det høyrdes ut som ein festleg 17. mai i Pjuskeby! Eg ynskjer eg var der for å sjå det kakafoniske folkefjeset med sløyfe!
Eg trur eg må ta ein tur til Pjuskeby neste år for å oppleve denne kakafonien! Kanskje eg skal ta med meg ein sløyfe for å passe inn?
Eg kan berre forestille meg kor festleg det må ha vore med så mange folk i sløyfer som skapte kakafoni! Pjuskeby har virkelig ein unik 17. mai-feiring.
Eg ler så eg nesten fell av stolen! Tenk å oppleve ein kakafonisk 17. mai i Pjuskeby med sløyfe! Det er berre å ta av seg hatten.
Eg vil også være ein del av det kakafoniske folkefjeset i Pjuskeby på 17. mai! Kanskje eg skal ta med meg ein sløyfe i år?
Eg kan ikkje forestille meg noko meir festleg enn ein 17. mai i Pjuskeby med sløyfe! Det er som ei drøymeoppleving, det!
Eg vil også være med på moroa i Pjuskeby på 17. mai! Kven veit kva slags kakafonisk overrasking som ventar der neste år!
Eg kan ikkje tru at eg har gått glipp av ein kakafonisk 17. mai i Pjuskeby! Det høyrest ut som ein fest utan like!
Eg trur eg treng ein ny sløyfe berre for å feire denne artikkelen! Pjuskeby har virkelig noko spesielt med sitt kakafoniske folkefjes.
Eg har aldri høyrt om noko så festleg som ein kakafonisk 17. mai i Pjuskeby med sløyfe! Det er som ei drøymeoppleving!
Eg vil også være ein del av det kakafoniske folkefjeset i Pjuskeby på 17. mai! Kven veit kva slags moro som ventar der neste år!
Eg kan berre tenke meg kor mykje moro og kaos det må ha vore med så mange folk i sløyfer på 17. mai i Pjuskeby! Ein opplevelse for livet!