Hetebølge i Pjuskeby – når sola brenner og folk lurer på om livet er ein forbanna feil

Av Blørgilda Mudgrumble – Værobservatør og småsur bygdetante med kaffekopp

Eg vakna med ein klissvåt panne og visste med ein gong at dette kom til å bli ein dag full av svette, irritasjon og folk som gløymer korleis ein brukar vindauge. Ja, hetebølgen har gjort sommar’n vår til ein dårleg vits – og i Pjuskeby held det ikkje å klage på Facebook, her skal det klages i alle slags stemningar.

Når sola blir fienden over Grublevika

Det starta så uskyldig, med nokre varme dagar som fekk folk til å leite fram shorts og solbriller – ja, eg såg til og med nokon som tok av seg genseren. Men det var berre starten på ein langvarig, varm plage som no herjar som ein uønskt gjest i bryggekanten.

Ein lokal kjelde frå Grublevika, som ikkje ville stå fram med namn “fordi eg kjenner foreldra”, fortel:
Folk går rundt som kyllingar utan hovud, drikk kald saft i mengder, men svetten renn som elv frå alle kroppsdelar. Ingen veit korleis dei skal oppføre seg i varme som dette – det er nesten som om verda har snudd på hovudet.

Rabaldertoppen – ikke for klager, men for hvin og sukk

På Rabaldertoppen, vår lokale ås med plass til både skrikekor og rakettis, var folk samla i går kveld. Men i staden for å nyte utsikten, kunne ein høyre små desperate sukk og klager mellom snufs og fnis. No skal det sies at det ikkje var verken kulde eller regn som fikk folk til å fnyse, men hetta som la seg som eit tungt teppe over åsen.

Ei kjerring med hatt av vedsekker sa til meg:
Eg har levd i Pjuskeby i 70 år, og eg trur ikkje eg har sett noko så tørt og varmt sidan dei prøvde å dyrke sukkerrør på Surrehaugen Gård. Sola herjar, og eg lurer på om ein berre skal pakke kofferten og flytte til Fnisevollen der dei i det minste har vatn som klukkar.

Solstranda og Surkjelten – når folk gløymer både sminke og sunn fornuft

På Solstranda har innbyggarane gått frå å nyte sola til å sjå ut som vandrande rødskjold som brenn meir enn dei bles med havbris. Det er som om heile bygda har fått solforbanning.

Ein tilfeldig forbipasserande frå Surkjelten kommenterte:
Det var betre før då folk luktet ved og ikkje var pålogga heile tida. No er det berre sol, svette og forbanna fargeleggingsutstyr som slår ut på kroppen. Eg prøvde å gå tur, men gav opp og sat berre og svetta ved bua til Rasle’n Barnevognservice.

Lufta står stille, og Rabalder Rør og Radiator lever opp til namnet

Når hetta legg seg som ei tung dyne over heile Pjuskeby, og lufta ikkje ein gong orkar å røre seg, då er det berre éin ting å gjere: Klage. Og det gjer vi. Hos Rabalder Rør og Radiator har dei hatt det travelt med å prøve å fikse alt som drypper av varme, svette og frustrasjon.

Eigar Våt-Verner rister på hovudet:
Eg trur det drypper meir frå folk enn frå rørene no. Og når det drypper frå rørene, då har vi eit problem – men det verkar som om folk syns det er verre med svetten.

Avslutning:

Denne hetebølgen, som no kjem frå sør og gjer livet til ei svett plage, minner oss på at Pjuskeby og landet elles eigentleg er skapt for regn, rusk og ein kald kaffekopp på ein benk. Når sola no steiker som ein uønskt stovevarmar i juli, kjenner eg at eg saknar dei grå skyene og sursola som aldri blei varm nok til å glede nokon.

Eg veit ikkje om dette blir betre snart, men eg har sagt det før:
“Når det er sol i februar, er det ikkje glede – det er naturens ironi.”

Kilder:
Den lokale stemninga frå Grublevika, historier frå Rabaldertoppen og ein hatt av vedsekker si klage

Delingsoppfordring

Kjenner du nokon som skryter av varme sommerdager? Send dei denne – så får dei kjenne på motstanden.

TikTok/Reels-oppsummering

Hetebølge ✅ Svette lokalfolk ✅ Kaffekoppen går varm ✅ Optimisme? Nei takk.