Doner
Av Rayman – gategutt, illustratør og essayist i Tulleavisa
Innleiing:
Det var ein tysdag med morgonregn som låg som ei svett panne over Moss. Eg stod ved rundkøyringa ved kanalen og observerte bilistane. Ingen smil, berre skjerma krigsrom på fire hjul. Blikk festa framover, aldri sideveis. Eg hadde sett krig i kjærligheita og snubling i vennskap før, men her stod eg midt i eit felt av tankeløyse og ego. Rundkøyringa snurra, men det var som om ingen var på same reise. Folk med munnvika nedover og radioen for høyt. Ikkje ein einaste som vinka, slapp fram, eller blunka med anna enn irritasjon.
Hvem har egentlig rett i Moss-trafikken?
Eg spurde meg sjølv: Kvifor har alle så dårleg tid, men tid til å bli sinte? Og kor har vi det ifrå – denne ideen om at vi har rett? Du finn ikkje ordet ‘rett’ ein einaste stad i veitrafikklova. Der står det om plikt. Andre har plikt til å stoppe for deg, men det betyr ikkje at du har lov å presse deg fram som om det står ein trofépokal og ventar ved Skarmyra.
Ein gut på sykkel blei nesten meiet ned fordi ein sjåfør meinte han hadde forkjørsrett. Eg lurer på: finst det då påkjørsrett også? Kan du ha lov til å treffe nokon, berre fordi du ikkje ville tenke deg om eit ekstra sekund? Det er ikkje berre farleg – det er tragikomisk.
Egoisme bremser meir enn trafikken
Om du pustar, vinker, og tenker at det kanskje ikkje gjer noko å sleppe fram ein annan, så forsvinn ikkje berre irritasjonen – men kanskje også korken. Vi treng fleire som ser, og færre som tek snarvegar gjennom andres grenser.
Eg så ein eldre dame i ein grå bil vente på eit smil. Ho fekk det ikkje. Men ho ga eit, til ein annan, og plutseleg glei ein ny bil inn i strømmen utan tårn av tuting.
Kva slags by vil vi være?
Ein der blinklyset er symbol på felleskap, ikkje frustrasjon? Der “Kjapp & Klar Taxi” heller heiter “Ro og Raus”? Eg veit ikkje. Eg veit berre at det einaste som gjer rundkøyringa betre, er dei som ikkje trur dei eig den.
CTA
Send ein blinklyspære anonymt til ein som treng det. Du veit kven. PS: skriv “pust” på esken med tusj.
Avslutning
Neste gong du rullar inn mot rundkøyringa i Moss, lat vere å ta ein rett du ikkje har. Ta ein pust. Eit smil. For trafikken treng ikkje fleire lover – den treng folk som hugsar at vi deler veg.
Kilder:
- Statens Vegvesen – for deg som fortsatt trur du har “rett”
- Kjapp & Klar Taxi – Dei først, kanskje du etteråt?
TikTok/Reels-oppsummering:
🚘😡 Rundkjøringsdrama i Moss! Ingen har rett, alle kjører først. #trafikkregler #mossby #rundkjøringsraseri #pustførdustarter
“Eg tru det berre e ein sirkus inne i rundkjøringa, med ein klovn som aldri vil køyre ut!”
“Kan det være ein hemmelig portal til ein anna dimensjon som gjer at bilane aldri kjem seg ut?”
“Eg har prøvd å ta rundkjøringa med bind for augene, men det funka ikkje. Kva er hemmeligheten?”
“Eg har hørt rykter om ein bilist som aldri fant veien ut igjen og no lever han der inne som ein rundkjørings-eremitt.”
“Kanskje det e berre eit stort spill, der bilane konkurrerer om å stå lengst mulig i rundkjøringa uten å kjøre ut!”
“Kanskje det e berre ein snarvei til ein annan dimensjon, der trafikken aldri stoppe og bilane aldri bli eldre!”
“Kanskje det e berre ein forbannelse som krev eit offer i form av ein bil som aldri får komme seg ut!”
“Kanskje det e berre ein haug med skilpadder som har bestemt seg for å ta eit langsomt roadtrip gjennom rundkjøringa!”