BALLKLASK MED MÅLSKRIK OG GRILLDAMP | SNURPE-TORP (STJØRDALSTRUPEN)

Av Kjåkvald Langtråkk – Senior-sprettballskribent, med støl hofte og lunka termos

“Eg sto mellom ein knekt flaggstang og ein nervøs rådmann med poser under augo og plastforkle, då det slo meg: Dette kom til å hamne i Tulleavisa.”

Heite pølser og kalde sklitaklingar i grasmyra

Det var søkkvått, det var småelektrisk, det var ballklask med målskrik (fotball) slik berre Snurpe-Torp (Stjørdalstrupen) kan tilby det: med lyn frå klar himmel, ein dommar utan innabords kompass og pølselukt som blanda seg med jord.

Pløsa Gurgelrud – spelande trener, keeper og pølseansvarleg – sto i mål iført regnponcho og grillvottar. Han fekk gjennomgå.

– “Eg såg tre ballar og ei kråke. Valgte å kaste meg på kråka,” sa Pløsa med grus i smilet og ketchup på brillene.

Rådmannen, grillpølsene og spørsmålet om skyld

Rådmann Kråkka Rumpenæs var offisiell heiaropkoordinator, men blei stilt til veggs etter at heile forsvarslinja for Klepto-neset Krutthovud eksploderte verbalt over manglande nystekte wienere i pausepraten.

– “Ingen strategi overlever første grillpause,” sa Kråkka, medan han ropte på fleire serviettar og ein ny venstreback.

Gjertrud Blikkhaug meinte det var politisk sabotasje:

– “Du kan ikkje venta prestasjon når ketchupen kjem i skiver!” brølte ho og stempla ut av tribuna.

Et dramatisk vendepunkt ved parkeringsplassen

Heile kampen snudde etter at Lurifax Tjasdal køyrte inn på parkeringsplassen med ein traktorslepa vaffelmaskin og spelarar frå Snurpe-Torp Stivnakk oppdaga at det var hjartevaffel på gang.

– “Ingen spelar med puls når vaffelduft når nevane,” sa Ludvik J. Løvhaugen, pensjonert dommar og evig kritikar.

– “Det small i snøballane som under påskeslaget i -87,” sa han sjølv om det altså var august og ballen var av lær.📘 Del på Facebook🐦 Del på Twitter📨 Del via E-post🔗 Kopier lenken🎤 Les opp artikkel

Den bortkomne dommaren og hans mystiske fløyte

Arnt-Anders Bjeffrud, målmann og fløyteevangelist, hadde fått ansvar for dømminga, men forsvann i 2. omgang etter ein teologisk diskusjon om offside med Sørine Høgg, som kom syklende naken med plakatar mot kunstgras og plastknær.

– “Ingen har hatt så dramatisk oppvarming sidan Gjertrud prøvde å jogge med symaskin,” kommenterte Gunhild Sleggstein frå benken.

Straffe, sklitakling og potetpose på hodet

Det heile kulminerte i eit omdiskutert straffespark då Tust Møkkebekk fekk ein plastpose i trynet og snubla over sin eigen skolisser. Dommar Bjeffrud hadde då returnert etter ein bønnepause bak boden til Bollas Rariverksted.

Pløsa Gurgelrud kasta seg riktig – men mista balansen då grillvotten klemt seg fast i nettet. Ballen gjekk i mål, og jubelen frå Snurpe-Torp blei dempa av ein flokk sauer som uventa inntok midtsirkelen.

🗣️ Lokal innbygger-refleksjon:

“Folk flest i SNURPE-TORP (STJØRDALSTRUPEN) sier det samme: ‘Dette kunne vært unngått hvis Sigmund hadde brukt trillebår i stedet for spark.’”

📊 TULLEFAKTA-BOKS:

Hendelse: Seriekamp i ballklask med målskrik (fotball)
Sted: Snurpe-Torp stadion, bak Knirkebua
Ordførerens svar: “Vi vurderer å sponse hjelm og grillforkle neste sesong.”
Din vurdering: Pølser 4/5 – dommar 1/5 – dramatikk 11/10

📬 Delings-CTA:

Del denne artikkelen med naboen din som fortsatt bruker VHS!

🧠 Bygdekonklusjon:

Når fløyta gløymast og vaffeljernet syng, da veit du at idrett er meir teater enn trening. Ballen er rund, men bygda er kvadratisk og fuktig.

💭 Fremtidsdrøm:

At neste sesong skal innførast med luktedømming, der ein dommar luktar seg fram til kven som filma og kven som åt pølse i offside.

💬 Kommentarutfordring:

Kva slags lukt burde dommarfløyta ha? Sitron? Vaffel? Luggent pølsevatn?

📜 Kildehenvisning:

Denne teksten er inspirert av nyheten fra https://www.gd.no – fordi dette var akkurat det Hjørdis trengte for å irritere Olve.