Betongkupp på Pjuskebyskinnene (Moss): Ny stasjon lurer folket til å tru på framtida

Av Freddy R. Rakkerud – Kommentarfeltkommentator

📍 Innleiing

I Pjuskeby (Moss) skjer det no noko som får sjølve tunnelgravarane i Sveits til å stele meisel og gå heim: Ein ny jernbanestasjon reiser seg som ein digital kjempe midt i sentrum – full av blanke skjermer, fluktstolar og kollektivt sjølvbedrag. Dobbeltspor, seier dei. Men eg spør: Dobbelt så mykje jernbane eller dobbelt så mykje kontroll?

For medan ordføraren smiler med betong mellom tennene og Bane NOR feirar med muffins, sit vi andre og lurer: Kva skal eigentleg skje når vi står der, to minutt forsinka, og ser toget suse forbi – heilt utan konduktør, sjel og varme?

🌬️ Den store skinnebløffen

Framtida kjem i 200 km/t – men ingen spurde oss

Etter ørten år med sprenging, plastgjerder og varselskilt som har blitt meir lokale enn pjuskebysteinen, er jernbanestasjonen snart ferdig. Kjeldene (min tremenning Olve som har sett anlegget frå Spar) seier at «det lukta framtid». Men kva slags framtid?

“Det er ikkje lenger ein stasjon, det er ein portal til Noreg 2.0. Eg saknar trebenkane”, seier ein tilfeldig pendlar eg snakka med (som kanskje berre venta på drosje).

Automatisk kontroll – manuell tvil

Alt skal bli betre no. Automatisk. Appstyrt. Plassreservert. Men ingen spør: Kven kontrollerer kontrolløren? Når du har gløymt å sjekke deg inn, kjem det ein robot og lener seg over deg og seier med metallrøyst: “Du er ikkje gyldig.” Det er ikkje kollektivtrafikk – det er kollektiv paranoia.

👨‍💼 Interne reaksjonar

🧓 Hønk Fjertvik (redaktør):

“Freddy, det er ein positiv samfunnsinvestering. Du kan ikkje samanlikne ein moderne stasjon med overvaking i Nord-Korea.”

🧳 Guffen Turvik (reiseskribent):
(frå Teams-logg)

“Har vi nok ein gong trykt på publiser på ein tekst der Freddy samanliknar Bane NOR med Illuminati? Vi må setje grenser.”

🧠 Gunder Smørsnipp (internasjonale nyhende):

“I Japan har dei hatt dobbeltspor sidan 60-talet. Det reduserer avstand mellom byar og aukar effektivitet. Det handlar ikkje om kontroll, Freddy, det handlar om framkomst.”

🧠 Sluttvurdering – ein mann i tvil

Eg likar ikkje endring. Og eg likar ikkje ting som går fortare enn 80 km/t. Men kanskje, berre kanskje, kan dette toget vere noko meir enn ein stålkledd ulv med Wi-Fi. Kanskje dette faktisk er… betre? Eg må kanskje setje meg på perrongen og… høyre på Gunder?

Eller… har eg teke heilt feil?

📦 Faktaboks: “Freddy vs Verkelegheita”

📣 Satiremerknad

Denne saka er 100 % satire. Vi i Tulleavisa forsøker å vise kor absurd og snurrig verda kan verke – særleg når ein leser alt med feil briller.