Kåt minigris terroriserer bygdas unggutter!

Av Unni Uro – Tulleavisas krimreporter med nese for småspor og store skandaler

Je sto midt i Skranglebrekka da rykta kom susande som ei løs vedkubbe i vårflommen: Ei minigris er på rømmen! Og ikkje kven som helst – Trulte Trøffel, kjendiskjæledyret som likar pølser, applaus og å bli klødd på magen. Første tips tikkar inn frå Bryggekanten: ein lyserosa rakett med krøllhale og ambisjonar om verdsrekord i breisladd. Pjuskeby Lensmannskontor kleistrar blålysa på, bygdefolket mobiliserer med epler i brødposer, puffa ris og improvisert «nøff-kor». Je snik meg som ei skygge bak bikkja til Svein Sludder og kjenner det i nasen: Dette er ei ekte rømningssak med spor, vitne, og akkurat passe med bygdekaos. Samtidig nikkar vi mot originalen: I Båtsfjord vart minigrisen Strømpa kjend for «mannejakt» – i dag ser vi korleis Pjuskeby handterer sin eigen variant av grisete drama.

Minigrisen sist sett ved Grublevika

Vitnet Sigmund Tulleskalle parkerte seg for djupgrubling ved Grublevika, der mås og meningar kolliderer kvar ettermiddag. Han høyrde først eit rosa snufs, så såg han små hjartespor i sanden – rett mot kiosken. «Ho hadde dårlig tid, men uvanleg god matlyst,» seier Sigmund og demonstrerer med eit halvt skilpaddefart-sprang. Politiet kjem, men Trulte er alt i siget over rullesteinane som klinkar som bestefarens gebiss. Je plukkar opp tre tydelege bevis: eit epleskrott med bittesmå tannmerke, eit spor av puffa ris og ein fjert av sukkerspinn frå turistar som ho tydeleg har sjarmert. Retninga? Fnisehaugen. Der blåser vinden rakt ned i nesa og lokkar fram fnatt, og griser med ambisjonar går aldri glipp av god akustikk.

Lensmannskontoret får uventa hjelp

Lensmanns-Sture briefar frivillige ved Tøysekrossen. Planen er enkel: sirkel, pølser og låge skuldre. Men så dukkar Tullebert Klumplebott opp med ei sekk full av bollar i fem ulike fyll og eit «nøff» som kan skifte retning på tåka. Han forklarer: «Griser tenkjer best med kanel i nasen.» Je smiskar meg innpå med notatblokk og spør etter metode; Tullebert svarar med å teikne eit kart i vaniljekrem. Lensmanns-Sture toler mykje, men ikkje kart i krem. Likevel funkar det overraskande bra: Vi får ein radius rundt Rabaldertoppen og utpeikar tre lokkepunkt – klø på magen, mat og mild musikk. Frivillige går ut med eplebitar og ballongar, politiet rullar roleg, og je sniker etter som ei skygge bak lastebilen til Ratt-Ragnhild.

Turistar i ekstase over kaoset

Ein buss frå «Pjuskeby Dyr‑i‑Svingen» køyrer seg midt inn i dramaet. «Vi kom for lama-labyrinten, men dette er jo live reality!» ropar ein fyr med sukkerspinn i luggen. Butikkane langs Tøysekrossen melder utseld for pølser, eple og ballong. Ein familie frå Klønekollen byr fram yoga for å «lande energien», medan ei bestemor frå Bryggekanten klappar i takt kvar gong Trulte duppar bakom ein hekk. Det er kaotisk, ja, men det er vennleg kaos – sånn som får barn til å hyle av latter og vaksne til å gløyme parkeringsboten. Je loggfører ti observasjonar på fem minutt: to «nøff» med vibrato, eitt forsøk på å stjele piknikteppe, og eit kortvarig venskapsmøte med ein ballonghund som dessverre sprakk ved første nese‑dult.

Trulte funnen – men saken er ikkje over

Klokka 18:47 finn vi ho – krøllet i søvn i ei tom blomsterpotte utanfor Fjas & Fjong Frisørsalong. Tråd‑Trine presenterer kam nr. 4 (grisete variant), og klø‑på‑magen‑laget rykker inn. Trulte legg seg dramatisk på sida som ein operasopran i finale og sovnar på tredje «ååå». Lensmanns‑Sture vurderer symbolsk bot for «ulovleg bruk av offentleg knising under utrykning», men blir stoppa av byjubel og ein bolle med solbærfyll. Je smell av ein siste kontroll: spora stemmer, fjøra er på plass, og grisens stolte krøllhale snurrar som vifte. Men etterarbeidet står att: kven opna porten? Var det tilfeldig, eller har vi ein port‑pelle som likar å sjå bygda springe? Etterforskninga held fram – tips motteke anonymt, med eller utan puffa ris.

Fakta: Minigris på rømmen – kva funkar

• Mat først: eplebitar, puffa ris, brødskalk. Gi i små porsjonar for å stoppe «turbo‑tråkk».
• Magemassasje: roleg kløing får mange minigriser til å legge seg på sida.
• Rolig rørsle: unngå jaging – gå i boge og lat som du har betre planar.
• Respekt for vekta: minigris kan vere tyngre enn dei ser ut; ha teppe/duk å løfte i.

Avslutning

Pjuskeby pustar ut. Sola synk bak Rabaldertoppen, og den rosa raketten snorkar fredfullt heime. Men la oss ikkje bli sløve, kjære lesar: I morgon kan ei påfugl lande i brøddisken eller ein sjøløve dukke i Skravlesjø. Når bygda søv, snik je – og når kaoset smell, står Tulleavisa klar. Har du sett, høyrt eller lukta noko grisete? Tipp meg før blålysa – så finn vi sanninga saman.

CTA

PING! Har du spor, snufs eller sannsynleg tullskap? Legg det i Unnis tipstelefon: «nøff‑nøff – ring og røp!» (Bilder belønnes i boller.)

Kilder

• VG – Minigris på rømmen (Båtsfjord)

TikTok/Reels

🚨🐖 Pjuskeby i unntakstilstand! Minigris på rømmen, politi og bygdefolk i vill, vennleg jakt. Trulte funnen i blomsterpotte – jubel og boller! #Pjuskeby #Minigris #Rømning #Bygdekrim #Tulleavisa

Forfatterbio

Unni Uro er Tulleavisas krimreporter frå Fnattestien 12. Ho snuser opp spor, maser laus vitner og jaktar småkrim med stor iver. Ekspert på bygdekrim, rømte dyr, tipsjakt og dokumentert fnising. Når politiet går seg vill, finn Unni alltid ein snarveg til sanninga.