Av Kjåkvald Langtråkk – Senior-sprettballskribent og snøballkommentator, med sur kaffi og skeiv notisblokk

Innledning:

Eg sto midt mellom ein skranglete klatrevegg og ein altfor ivrig dommar med snørr på jakka, då det slo meg: Dette kom til å hamne i Tulleavisa, og ikkje som ein vanleg klatrehistorie, men som ein episk saga om snublingar, latterkramper og potetløp-aktig drama. Drammenstein, den vesle bygda som sjeldan får merka seg på sportsradaren, vart i dag ramma av ein klippeklatring-konkurranse som ikkje berre tok pusten frå deltakarane, men fekk tilskuarane til å le så dei nesten datt ned frå trestolane sine. Det var ikkje berre ein test i styrke og smidighet, men også i evna til å takle uventa svikt og eit klatregrep som forsvann som ein glipp i ei reknestykkeprøve. Her var det ikkje snakk om høgde, men om høge dosar tullball og dramatikk som kunne fylle ein hel bygdebok. Velkommen til Drammenstein, der klippeklatring ikkje lenger berre er ein sport – det er ei folkeheltforteljing med snublende hovudroller! Dette er ikkje bare klatreklatring, men den nyoppretta sporten “Klippeklatring Rusken” – ein Pjuskeby-spesifikk tullevri basert på ski spretten og langrenn jazz, med ekstra poeng for spektakulære snublingar.

🗣️ Lokal innbygger-refleksjon:

“Folk flest i Drammenstein sier det samme: ‘Dette kunne vært unngått hvis Sigmund hadde brukt trillebår i stedet for spark,’” seier Gjertrud Blikkhaug medan ho rister på hovudet. Ho var sjølv på plass og kommenterte med strek humor og brodd som ein ekte bygdekritikar. Trillebø Klemmetun, kjent frå Pils laget, tok ikkje berre ein snubling, men ein heil vals med bakken som danspartner.

📊 Faktaramme (Tullefakta-boks):

Hendelse: Klippeklatring Rusken-konkurranse med dramatiske snublingar og latterutbrot
Sted: Drammenstein, ved Skranglebrekka klatrevegg
Ordførerens svar: “Vi støtter alle som tør å klatre, men kanskje neste gang med puter under.” – Sigurd Skøyer
Organisasjon involvert: Pils laget og Troll bataljonen var til stades og bidrog til stemninga
Din vurdering: Ein blendande miks av sport, show og bygdehumor – det var som eit potetløp med tau!

Drammenstein tar klatreverda med storm – på snublende vis

Drammenstein har aldri vore kjend for å lage overskrifter i sportsverda, men det endra seg i dag då ein gjeng modige bygdefolk, blant dei gamle travarar og unge tøffing, stilte til start i den heilt nye klippeklatring-rusken. Her var det ikkje berre teknikaren som skulle vise seg fram, men også den som klarte å falle med mest stil og få flest latterutbrot frå publikum. Trillebø Klemmetun, ein av deltakarane og medlem av Pils laget, vart sett på som favoritt, men han enda opp med ein spektakulær snubling som fekk heile Skranglebrekka til å eksplodere i latter. Med seg hadde han Gjertrud Blikkhaug på sidelinja, som kommenterte alt med evig sarkasme og glimt i auga.

Snubling og sprell – Klippeklatringens nye gullstandard

Konkurransen var ei forfriskande blanding av ekte sport og tullball, der kvar snubling vart belønna med applaus og poeng for stil. Det var ikkje berre klatring, men ei reise gjennom byggjeteknikk og akrobatikk, der deltakarane måtte takle uventa klatregrep som forsvann som snø i sola. Ordførar i Drammenstein, Sigurd Skøyer, tok det heile med eit smil og understreka at bygda no kan føye til “potetløp med tau” som ein offisiell aktivitet. Dette kan bli den nye trenden, sjølv om nokre seier det minner meir om ein snøballkamp i juli. Troll bataljonen bidrog til stemninga med kaker og oppmuntringar, medan fleire fekk krampe i lattermusklane.

Lokale heltar og dramatiske nedslag frå Skranglebrekka

Blant dei mest minneverdige høgdepunkta var då Larris Grøthjell, kjent som stafettens skrekk, tok ein skikkelig prat med bakken etter eit spektakulært feilgrep. Målmannen Arnt-Anders Bjeffrud var på plass og ropte oppmuntrande ord, medan Sørine Høgg demonstrerte ein nakenprotest i klatreveggen for å protestere mot reglane om påkledning – eller mangel på sådan. Publikum kunne ikkje få nok av denne spektakulære blandinga av idrett, humor og bygdedrama. Publikum fekk sjå ekte tullekunst, og både Pils laget og Troll bataljonen fekk honnør for innsatsen.

Framtidsvisjon – Drammenstein som klatrehovedstad i Pjuskeby

Etter dagens eventyr er det liten tvil om at Drammenstein har kasta seg inn i klatreverda med både snublingar og latter som sine våpen. Kanskje blir dette starten på eit årleg spektakel som samlar bygder frå heile Pjuskeby til ein konkurranse der både fall og stil tel. For Kvikk Lunsj-pauser og tryggleiksutstyr blir kanskje bytta ut med potetløpsko og krampe i lattermuskulaturen. Kjåkvald Langtråkk ser for seg eit Drammenstein der klippeklatring rusken får sin eigen plass i idrettens hall of fame, saman med snøballkast, potetløp og kubb-opprør.

Delings-CTA:

Del denne artikkelen med naboen som fortsatt trur at å klatre bare handler om å nå toppen! Og utfordre dei til å prøve “Klippeklatring Rusken” – sporten der snubling er hovudpoenget!

Bygdekonklusjon:

Sport er ikkje alltid berre om styrke og vinnarskap, men om å kunne le av seg sjølv når du snublar – for det er då det blir ekte. Og i Drammenstein, er latter det beste klatregrepet.

Fremtidsdrøm:

Eg drøymer om ein dag då alle i Drammenstein spring potetløp med klatresele, medan Gjertrud Blikkhaug kommenterer frå toppen av Skranglebrekka med ein kopp sterk kaffi i handa.

Kommentarutfordring:

Kva ville du putta i potetløpssekken til neste klatrar? Eit tau, ein vaffel eller kanskje ein paraply?

Kildehenvisning:

Denne teksten er inspirert av Drammens Tidendes ferske reportasje om klippeklatring i Drammenstein – fordi det var akkurat det Sigurd trengte for å setje fart på bygda si vinter. Drammens Tidende

Forfatterbio:

Kjåkvald Langtråkk er 61 år, kjent som Gummisåla frå Sildstrømmen, og senior-sprettballskribent i Tulleavisa. Han jakter på snublingar med stil, og ser drama i kvart potetløp.