Luftpost til Bæljfoss (Raufoss): En trivelig katastrofe

Av Blørgilda Mudgrumble

(Bæljfoss, mellom Raufoss og Gudbrandsdalen et sted)

Det var med stor festivitas – og enda større skepsis – at Bæljfoss sitt nyetablerte Luftpostvesen torsdag denne uken sendte sin aller første forsendelse: eit postkort adressert til Aslaug Smørklauv på Grøftholtet, ca. 740 meter unna posthuset.

Det var Knutlef Knøvvel, formann i Det Midlertidige Post- og Slangekomité, som egenhendig hadde oppfunnet leveringssystemet: eit slags skranglete katapultdings laga av hønsenetting, gamle sykkeldekk og ein veteranmotorsykkel av ukjent merke, alt bundet sammen med glinsande ny pakkhyssing frå Felleskjøpet.

– Det er for å modernisere, sa Knøvvel. – Post skal ikkje berre fram, den skal også fly, gøye seg, og om naudsynt – lande i peisen.

Skepsisen låg tjukt som tåke over Bæljfoss denne morgonen, då dei første testskudda vart utførte frå parkeringsplassen bak Samvirkelaget.

Eit imponerande smell

Den fyrste forsendelsen, ein gratulasjon til Aslaug på hennar 83. vårdag, blei lasta varsomt i katapulten medan halve bygda stod rundt og myste mot det som likna mest på ein improvisert månerakett.

Knutlef telte høgt: “Tre…to…eins…!”

Med eit brak som ville fått både geiter og gammalkyr til å kalve av skrekk, fór kortet av garde i ein snirklete bane over grasvoll, kårhus og hestehage – før det til sist landet med ein mollstemt plaff midt oppi snørrgryta som småguten Tølløv hadde sett attmed grusvegen.

– Fulltreff! jubla Knutlef, medan postansvarleg Flisa Staurøygard sprang etter kortet med ei fiskarstong og ein kjepp.

Aslaug fekk helsinga si til slutt – noko småbløyt i kantane, men med helsingar både frå formannskapet, veterinæren og ein uforvarende grasand som hadde fått seg eit ublidt møte med luftrommet over Bæljfoss.

Utvida tenester på gang

Inspirert av suksessen planlegg no Knøvvel og kompani å tilby ekspresspost for varer opp til 1,2 kilo. Det blir likevel nokre avgrensingar: ingen egg, fisk, eller eldre dokument på pergament skal fraktast før katapulten har vorte “rutinert”.

– Me vurderer også nattlevering, sa Flisa, medan ho plukka pakkhyssing ut av håret. – Berre me får tak i refleksvest til katapulten.

Rykta seier for øvrig at kommunen (etter ei kort og intens diskusjonsrunde på Brøytestasjon 7) har utsett vidare vurdering av prosjektet til våren 2029, eller til det sluttar å regne, alt etter kva som skjer fyrst.

Små rapporterte skader:

• Eit utedo tilhøyrande Gjertrud Kålroth fekk knust eine døra.
• Eit stillas utanfor samfunnshuset vart skakt.
• Bestefar Ystebøl måtte sy tre knappar i skjorta på nytt etter ein utilsikta frontallanding av ein julekortbunt.

Kommunale forsikringar dekker inntil vidare skade på eigedom, katter og skigardar – men ikkje på enkelte “private initiativ”, som rådmann Evensen så forsiktig uttrykte det.

💬 Kommentarar frå Bæljfoss-bygdeforum:

• Ulf Geirsnork: “Detta var tider. Eg hugsar då me sendte brev med snørrsnorer, fungerte det òg.”
• Bibbi i Fjøset: “Men kven skal betale for pakkhyssingen? Kommunen ligg jo allereie 47 kroner i minus.”
• Loff-Arne47: “Eg meiner me bør bruke luftposten til å frakte smågris til Vestlia. Billigare enn ferga.”
• Kari Kobbernål: “Flott tiltak, men korleis påverkar dette pollentallet? Eg er allergisk mot både hyssing og geiter.”
• Gompen: “Eg saknar den tida posten låg i ei kasse og ikkje i hovudet på naboen.”
• Turid Raskfot: “Nokon som veit korleis ein får fjernet hyssing frå skorstein? Ber om råd.”
• Ragnar Lugg: “Ikkje ein einaste gong nevnte dei korleis dette påverkar fjernsynssignalet! Typisk!”
• Tølløv Smørblid: “Kortet lukta rart. Mistenkjer smørsyre. Eller postvesen.”
• Frøydis Blærevind: “Eg fekk ein pakke som skulle til Florida. Er dette normalt?”
• Baldrian Luktgrått: “Hugs å stem på katapultstøtte i neste bygdemøte! #FramtidaErLufta”

Artikkelen er inspirert av: [Kjell Aukrusts Flåklypa-univers, særleg Flåklypa Tidende, 1970]