Melodisk møkkekrig i Brumundbo – Pils bataljonen i full fyr

Av Blørgilda Mudgrumble – Værobservatør og småklager frå Pjuskeby

Regn, rabalder og rop i Brumundbo (Pjuskeby)

Eg vakna med regn som slo mot ruta i dag, og visste med ein gong at Brumundbo Gård igjen hadde starta den same gamle striden som ingen lengre heilt skjønner kvifor finst. Det handlar om musikk – men ikkje av den sorten du vil danse til på fest. Nei, her er det snakk om ku-møkketrommen, eit instrument som gjev lydar frå seg i takt med dei eviggjentande saueskøyeria på nabogarden Fnattlia. Bøndene i Pjuskeby har ikkje berre kyr og sauer, dei har tradisjonar – og krigar – som spinn rundt dette rare orkesteret av lukter, lydar og misnøye.

Ei nabo-konflikt som ikkje vil dø

Brumundbo Gård, berre 8 km frå sentrum, er kjent for sitt sprellande ku-orkester. Men sidan Fnattlia gav lyd frå seg med sin eigen “møkketromme”, har fred vore like sjeldan som sol i februar. Bonden på Fnattlia, som eg kjenner foreldra til, seier det slik: “Det er ikkje berre lyd, det er eit rop frå jorda sjølv, og vi gjer det med stoltheit.” Brumundbo-bonden er ikkje like begeistra og meiner at “det er meir bråk enn musikk, og folk med godt øre flyttar.”

Klagesong over eit gammalt ritual

Det er ikkje berre naboane som klagar. Lokalhistorikaren i Pjuskeby seier at denne krangelen er eit levande ekko av bygdas fortid, der lydar frå dyr og folk flettar seg saman i eit rabalder av tradisjonar. “Eg har sagt det før,” sukkar han, “det var betre før kyr lukta ved og ikkje brukte trommer.” Med regnet som bakgrunnsmusikk høyrer ein meir enn bare saueskøyte-krangel; det er eit uttrykk for eit samfunn i endring – men som nektar å endre seg heilt.

Brumundbo i dag – mellom fortid og framtid

Rabalderet på Brumundbo har blitt ein attraksjon i seg sjølv. Bygdefolket kjem for å høyre på den usynkroniserte symfonien av kyr og sauer, og fleire tek med kaffi og godt humør. Samstundes blir debatten stadig heftigare om korleis dei skal løyse denne “musikalske” krisa. Skal dei digitalisere lyden? Eller la naturen få råde? Når det er sol i februar, er det ikkje glede – det er naturens ironi, og her i Brumundbo passar den perfekt.

Er du lei av å høyre på same gamle ku-møkkekrangel? Send ei lydopptak av din verste nabo – og la oss kåre Pjuskebys mest irriterande trommeslager!

Når møkketromma stilnar – kva blir att?

Eg såg ut av vindauget, regnet heldt fram og lyden av ku-møkketrommar fylte lufta som ei påminning om at det er meir i livet enn stille ro. Kanskje blir det aldri fred i Brumundbo, kanskje det aldri trengs. For i denne kakofonien av lukt, lyd og småbitte småkrigar, ligg sjela til Pjuskeby – våt, rotete og sårbar. Og eg har sagt det før og eg seier det att: Det var betre før kyr berre lukta ved og folk høyrde på vinden, ikkje rabalder.

Kilde: Rundtpjuskeby.json – Ein samling av tulledata med ein klype sannleiktsnøst og mykje klaging

🎥 TikTok-oppsummering: Regn ✅ Møkkekrangel ✅ Gammaldags bygdesinn ✅ Sur bygdetante ✅

Blørgilda Mudgrumble er Tulleavisas faste værobservatør og småklageekspert. Ho bur i Pjuskeby, drikk svart kaffi og meiner at det meste var betre før trådløysa tok over.