Mysteriedugnad, sølevær og suspekt skrot i Tjafs-neset (Løten): Lokal kvinne nekter å gi slipp på lyder frå fortida

Av Blørgilda Mudgrumble, Sjefsklager og værobservatør

Eg vakna av regn mot vindauga og vissheit i bringa – i dag ville alt gå skeis. Ikkje dramatisk skeis, ikkje frontkollisjon og fyr i stabburet, men sånn skeis som berre kan oppstå når du kjenner at det du treng mest er stillheit – og det einaste du får, er ein vedvarande klonk frå naboens skurtreskergarasjedør.

På Tjafs-neset (Løten kommune), der søledammar får personlegdom og lukta av fuktig plank sit i veggane, har det skjedd noko urovekkjande. I Snurpe-haugen 19, nærare bestemt i den halvt tildekte enden av Pløsa Gurgelrud si tomt (kjent frå den famøse “Skruelager-saka” i fjor), har ein mystisk, jamn pling-lyd fått det lokale nabolaget til å reagere – og det midt i kaffeslurken.

“Eg trudde fyrst det var min eigen hofteprotese som hadde fått signal, men det kom utanfrå, det er eg sikker på,” seier ein anonym innbyggjar som vi ikkje kan namngi “fordi eg kjenner foreldra”.

Ein symfoni av rust og mistanke

Plinginga byrja sist torsdag, omtrent samstundes som det uoffisielle dugnadsarbeidet med å rydde “bak garasjen” – ei tilsynelatande uendeleg oppgåve der alt frå gamalt frysebokslokk til uidentifiserbare plastrør i kjønnsnøytral farge har dukka opp.

“Det byrja etter at me flytta på den gamle skranglemekanikken frå Skrangle-Mekaniske. Det var som om ein ånd vart vekka,” seier Bolla Brødball, som eigentleg berre var innom for å låne ein mjølnepose og no står i midten av eit slags lydmysterium med uvisse helsemessige konsekvensar.

Lokal akustikkekspert meiner lyden kan vere frå “før-lyddempa tid”

Eg tok kontakt med min faste klagesambandslinje, lyd- og stemningsforskar ved Det Lågmælte Institutt i Grise-dalen, Dr. Fjasine Snultbakken. Ho meiner plinginga kan stamme frå “ei tidevariasjonell resonans i eldre metallbøtter, forsterka av søle og folks manglande tru på kvardagen.”

“Det er ikkje første gong ei lydkjelde har vist seg å vere ein samfunnskritisk varslar. Hugs på kva som skjedde i Klepto-haugen i ’97 – det starta med ein lyd og slutta med to skilsmissar og eit nytt vegkryss,” seier ho, utan å smake på ironien.📘 Del på Facebook🐦 Del på Twitter📨 Del via E-post🔗 Kopier lenken🎤 Les opp artikkel

Dårlig vær, dårlegare vitsar og usikker straumtilgang

Sidan fredag har værforholda vore som eit forsøk på å straffe optimisme. Regn i alle retningar – til og med nedanfrå, skal ein tru Guffen Brødball, som hevdar han måtte gå med fiskesnøre i støvlane for å ikkje skli på eigen livsleiheit.

Snellas Knirkebutikk har meldt inn rekordhøgt sal av “strategisk plasserte treskallede boller med valgfri lukt,” brukt som akustiske demparar og sosiale signalmarkørar – folk i Tjafs-neset seier nemleg “nei takk” med duft.

“Me treng svar – ikkje fleire dugnader!”

Pløsa Gurgelrud har no fått beskjed frå kommunen om å “ta det med ro og dokumentere utviklinga”. Ho har på si side rigga opp eit improvisert lydstudio i vaskekjellaren, der ho spelar inn plinget og legg det ut på lokalplattformen “PjuskySnakk”.

“Det er som ein heimkome for det vonde,” skriv ho under eit innlegg som allereie har fått 73 sure fjes og ein gif av ein snøskuffe som gir opp.

📥 Delingsoppfordring:
“Kjenner du nokon som meiner at mystisk lyd ‘gjev sjarm til nabolaget’? Send dei denna – så får dei kjenne på lydleg eksistensiell uro.”

🧷 TikTok-/Reels-oppsummering:
“🌧️ Lydmysterium ✅ Sølevær ✅ Ei kvinne med mikrofon og mistanke ❌ Optimisme”

🌍 Hashtags:
#BlørgildasVarsel
#RegnMedReaksjonar
#BygdesluddOgSurtSmil

🪝 Artikkelen er inspirert av: https://www.dolen.no og gamle lydar frå ein tidlegare dugnad eg ikkje har fortrengt.