Seriemester-rushet i Bodø: Glimt snubla eller spratt til topps? | SøleBodø (Bodø)

Av Kjåkvald Langtråkk – senior-sprettballskribent og snøballkommentator med skeiv notisblokk og rakfisk under skoa

Ingress:

“Eg stod midt i SøleBodø (Bodø), mellom ein fisk som banna og ein supporter med flagg festa til regnjakka med leverpostei, då det small i fotballrusken: Glimt tok seriegull. Eller gjorde dei? Ballen spratt, folk sklei, og dommaren blåste som om han mista fløyta i halsen. Det kunne vore ei gladsak. Men i dag handlar det ikkje om mål. Det handlar om snubling med stil. Om sprett, svett og sprut ved Bryggekanten. Og om korleis Bodø/Glimt vann – med vaffel i handa og glimt i auget.”

Glimt-snublinga på seriegullstien

Glimt vann. Det står det i alle aviser, frå Avisafjotten (Avisa Nordland) til Fjolsringen og Fjertbladet. Men det me i Tulleavisa spør om, er: korleis vann dei? Kampen starta som vanleg, men etter 7 minutt og 23 sekund glapp ballen mellom beina på ein forsvarar, og rulla rett mot kiosken. Publikum jubla. Men poenget blei ikkje målet, men den elegante snublinga til keeperen, som spratt som ein overivrig gjedde i pølsevatn. Ekstrapoeng i fotball rusken, ifølge reglene frå sport.json.

Drøssevann og drøssepoeng

Drøssevann (innsjo.json) ligg ikkje så langt unna stadion, og mange av fansen samla seg der etter kampen for spontan drøssequiz: “Kven hadde best fall?”, “Kor mykje vaffel går med til ein seier?”, og “Var det snubling eller strategi?”. Reidar, brødfjølbarberar frå Skårahumpen, meinte det slik: “Han vant, men eg syns sauen hadde betre teknikk.”

Gunhild og rakfisken: eit lukta poeng

Ingen Glimt-seier utan Gunhild Sleggstein, som stilte med nyinnpakka rakfisk og serverte til pressen. “Denne lukta me i 2019 også,” sa ho, medan ho delte ut rakfiskbiter som trofé. Kiosken på stadion rapporterte om vaffelmangel og spontan rakfiskforgiftning, men stemninga var upåklageleg. Larris Grøthjell ropte frå speakerbua: “Ingen har hatt så dramatisk oppvarming sidan Gjertrud prøvde å jogge med symaskin!”

Kjåkvalds analyse: Seriegull med snublebonus

Det er lett å gløyme at fotball i Pjuskeby ikkje berre er sport – det er teater. Seriegullet her blei ikkje avgjort i 4-1-seier eller i XG-tabell. Det blei avgjort i snublinga til backen som gløymte kvar beina skulle vere. Og publikummet visste det. Det small i snøballane som under påskeslaget i -87. Det spruta vafler, rakfisk og latter. Fotballrusken hadde vunne, og Glimt hadde snubla seg til toppen med stil.

💬 Lokal innbygger-refleksjon:

“Folk flest i SøleBodø (Bodø) sier det samme: ‘Dette kunne vært unngått hvis Sigmund hadde brukt trillebår i stedet for spark.'”

📊 Tullefakta-boks:

Hendelse: Seriegull til Glimt i fotball rusken
Sted: SøleBodø (Bodø)
Ordførerens svar: “Eg var ikkje der. Eg satsa på snowboard rushet i SmørFagerstrand.”
Din vurdering: Glimrande snubling. Burde vinne estetisk snublepokal.

📩 Delings-CTA:

Del denne artikkelen med naboen som heiar på offsidelinja og trur XG er ei ny form for forkjøling!

🧠 Bygdekonklusjon:

Glimt vann. Men det viktigaste var ikkje måla, men kor vakkert dei snubla. Seriemesterskap kjem og går, men snublepoeng varer evig.

🚬 Fremtidsdrøm:

Ein dag kjem det ein eigen OL-gren for fotballrusken, der alle spelar med bind for augo og målet står på ei vogn.

🔍 Kommentarutfordring:

“Kva ville du putta i ein snublepokal?”

📜 Kildehenvisning:

Denne teksten er inspirert av nyheten frå Avisa Nordland – fordi dette var akkurat det Gunhild trong for å dele rakfisk med ein dommar ho mislikar.