Av Oddmund Fjøsbakk – Sladderjournalist og fjøslogikar i Surmagaosloposten

Innleiing

Å vente på trikken i Oslo er ikkje berre ei tidstyv – det er ein heiltidsjobb som testar sjølv dei mest tolmodige. Som ein som har observert dette frå kafévindauget på Grünerløkka, kan eg fortelje at tida mellom trikkane er lang nok til å røyke ein heil pipe, bli kaffetørst, og kanskje miste trua. Når trikken endeleg kjem, er det som ein fest som alle ventar på, men ofte er ein allereie langt inne i sin tredje kaffekopp. Det er Surmagaosloposten si heilt eigne tragedie i bytrafikken.

Oslo-trikken som aldri heilt kjem på plass

Trikkeskinnene i Oslo er som ein labyrint ingen heilt har kontroll på. Folk står time etter time på holdeplassane, medan trikken lurar bak ein kant i Tøyen eller kanskje ein stad lengre ute i Marka. Rykta seier at trikkeførarane tar kaffepause med same entusiasme som ein tenåring som nettopp har fått lov til å gå ut på byen. Det er eit mysterium om korleis ein så gammal by kan ha ein trikk som oppfører seg som ein tenåringsunge som lurer på kva som skjer.

Kafeen på Grünerløkka som tek ventetida

Folk har blitt så vant med å vente at næraste kafé har blitt eit slags ventetilfluktssted. Eg såg ein gong ein kar som kom ut med to kaffekopper – ein til seg sjølv og ein til den ventande trikken. Eg trur ikkje trikken drakk, men det var ein hyggelig gest likevel. Det er på desse stadane ventetida forsvinn – mellom kaffeskumar og småprat med baristaen som veit alt om byens trikkeførestillinger.

Trikkefesten som aldri sluttar

Når trikken endeleg dukkar opp, oppstår det nærast ein parade. Folk heiar og smiler, nokon har pyntet seg med trikkebillettar som slips og skjerf. Eg vurderte sjølv å starte eit hornorkester med kaffekopper som instrument – for å markere denne milepålen i bytrafikken. Trikkeføraren? Han var forsvunnen inn på sin eigen kafé, trur eg.

Den mystiske trikkeklubben i Oslo

Bak byens gatebilde finst det ei undergrunnsklubb for dei som alltid kjem for seint til trikken – eit fellesskap for ventande sjeler med same skjebne. Dei treffast på kaféar og diskuterer kor trikken faktisk har vandra, og kor mykje meir håp T-banen eigentleg har. Eg har høyrt rykte om at eg sjølv er invitert, men eg trur dei ventar på at eg skal bli ferdig med kaffien først.

Avslutning

Så når du står der, på ein trikkeholdeplass i Oslo, og ventar på det som ikkje kjem – hugs at kaféen ikkje berre er ein redning, men eit heim. For trikketrøytte sjeler finst det alltid ei kopp med varme smil og latter. Det er bylivet i sin beste form, mellom kaos og kaffe.

Kilder

«Kari gjennom hekken» – ein uoffisiell vitne til trikkeforløp i Oslo.
«Ottar på Spar» – alltid klar med oppdatering om kaféventing etter klokka 17.

TikTok/Reels-oppsummering

Trikken i Oslo kjem alltid for seint – men kaféen tek deg alltid imot. Ventetid, kaffi og latter i byens beste tulletrafikk! #Surmagaosloposten #Trikkekrise