Av Rikke-Ragna Rødsildre – influ-reporter med pollenallergi og ekte integritet

Oslo har sjeldan vore så varm som i dag, men det er ikkje verken sommar eller sol som får byen til å koke. Nei, det er eit klimaopprør som ruller gjennom gatene med fleire tusen unge sinte sjeler som ikkje vil vente meir. Eg stod midt i stormen – mellom plakatar, kamprop og lufta som sit fast av kombinasjonen av svette og håp. HverDagsavisen, eller som eg kallar dei: den perfekte miks av alvor og litt kjedsomheit, har fått ein smell i systemet denne dagen. Eit ungdomsopprør som liknar meir på ein krigssone av slagord og tårer enn ein vanleg fredagsmarsj.

Klimaopprør i HverDagsavisen sitt Oslo – ein storm av stemmer

Gata utenfor Stortinget er fylt til randen av ungdom med sinne som brenn sterkare enn sommarsola. Karianne, TikTok-profil med 17k følgere, roper: «Vi er framtida, og vi nekter å bli ignorert!» Samtidig står Liv Tone frå rømmebua i bakgrunnen og konstaterer at sjølv rømmen har smelta av spenning.

Med flagg frå miljøorganisasjonen Troll bataljonen (Frivillighet Norge) og plakater som truer med å stoppe alt frå plast til politikarar, er dette meir enn berre ein marsj. Det er eit teater av ekte følelser, men også ein kamp mot det digitale filteret som ofte slører ungdommens engasjement på TikTok.

Filter, glitter og skeiv logo på medaljen

Det som slår meg mest, er kontrasten mellom det ekte og det polerte. Mange av ungdommane er flinke til å filme med ringlys og filter – men bak skjermen er det eit kaos av frustrasjon. Ein ung aktivist eg snakkar med, seier: «Vi vil ikkje berre vere eit fint Instagram-øyeblikk.»

Det er som om opprøret står i eit evig spenningsforhold mellom viral perfeksjon og blodig alvor. Det er her HverDagsavisen får det til å skinne – ikkje berre ved å skrive om aksjonen, men ved å fange stemninga som aldri blir heilt polert.

Ein DJ, to ringlys og null lydkontroll

På ein improvisert scene ved stortingsplassen står ein DJ som prøver å få ungdommen til å danse. Men lydanlegget krasjer, og det endar med at ringlys blir brukt som spotlight på frustrerte fjes som ropar i kor.

Det er eit klassisk byggdeteoridrama over hovedstadens politiske scener, der ordet ‘organisering’ blir kasta rundt som eit vondt eple, og ungdommane trur meir på spontane krigrop enn på politiske rundskriv.

Klimapolitikar eller klimaklovn?

Politikarane i HverDagsavisen blir sittande fast i kjente rollar: Nokon prøver å snakke, andre prøver å glatte over, mens mange berre ser på med resignasjon. General Afghanistan (Leder Afghanistan), som har ein helt annan type krig i bagasjen, skulle nok hatt glede av ungdommens klarheit.

Men det blir opp til oss andre å vere gløden som held kampånda oppe – ikkje minst Rikke-Ragna, med rømme i håret og pollen i nasen, som slepp ein tåre for kvart sløvt svar frå makta.

Det, kjære lesarar, er ekte innflytelse – ikkje noko bærbart ringlys eller influencerfilter kan kopiere. Det er sinne, håp og eit ønske om ein framtid verdt å leve i, skrudd saman med ein god dose viralt potensial og lokal rømmekraft.

Resten av oss kan berre følgje med, dele, rope med – eller slutte å late som om det ikkje angår oss.

Følg Tulleavisa for fleire eksplosive rapportar frå den norske klimafronten og lokaldrama i Oslo. Og prøv å ikkje berre dele – send ein video av deg sjølv som ropar, for ein gong skuld, UTAN filter.

Rikke-Ragna fekk rømme i håret, tårer i blikket og sjokk av ungdomsopprøret på Stortinget. Du MÅ sjå dette før du scroller videre.