Skandale i Skrangle-myra (Ringsaker): Lokalt “stillhetsspa” endte i lydinferno og fire fornærma marsvin

Eg vakna av sol på dørmatta og visste med ein gong at dette kom til å bli ein dag for indre irritasjon og ytre svettelukt. Når stillheten kjem uanmeldt over ein plass som heiter Skrangle-myra (Ringsaker), veit ein at noko er i ferd med å gå skikkeleg skeis. Det var for lyst, for varmt og altfor mange som plutseleg hadde “opna for sensommerro”.

Men ro var det så visst ikkje.

🌫️ Løgn, lyd og lavendel

Det heile starta då det nyopna konseptet “StillSpa ved Snørr-putten” annonserte seg med slagordet:

“Total taushet – garantert, med duft av lavendel og løk.”

Initiativtakar Pløsa Gurgelrud, kjend frå den noko mislukka “Knirkefestivalen” i 2019 (den der ingen fekk lov å gå med sko), meinte det var på tide at Pjuskeby fekk eit “mindfulness-tilbod som ikkje ropte så innmari”. Problemet? Alt anna.

Eg tok turen ned for å dokumentere – ikkje som deltakar, men som misfornøgd nabo med kikkert og kakao i termos. Det som møtte meg var ein kombinasjon av gongbad, sauesnork og noko som berre kan skildrast som velvære-roting i plastpose.

🔊 Skrangle-Mekaniske sin ulovlege symbiose

Midt i det såkalla stillhetsspaet stod ein sponsorvogn frå Skrangle-Mekaniske, eit verkstad som spesialiserer seg på ting som aldri slutter å lage lyd. Dei hadde “lånt ut” tolv såkalla vibraputer (med innvendig sus) og ein automatisk treknirkmaskin, etter krav frå Kråkka Slafsen – visesjef for spaet og tidlegare toastmaster i Gammelostløftet.

Ein lokal observatør (som eg ikkje vil namngi fordi eg kjenner tanta hans), hevda at lyden frå vibraputene gjorde at katten hans fekk svimmelhet og mista ganglaget i fire timar. Det same gjorde ein av gjestene – ein tysker i ponsjo – som visstnok trudde han var i Toscana heilt til han høyrde lyden av ein Møkkebekk-blåser i hjørnet.

🐹 Marsvinsmellen og det psykologiske etterspillet

Det skulle bli verre.

I eit forsøk på å introdusere “dyrisk ro” slapp spaet fri fire marsvin med yogabelte. Dei var trena opp av Snella Snultbakken til å vibrere i takt med gongbadet. Men som kjent – og som eg har sagt før – marsvin toler ikkje skakke frekvensar frå dieselbaserte skruelager.

Dei fire små dyra sprang rett i Snørr-putten, skreik i kor (eit lydspor som no blir brukt som varselsignal ved pølsebuane i nabogrenda Klab-vika), og forsvann deretter inn i den raslende skogen – noko som gjorde fleire av dei til støy-spøkelser i ettertid. Eg høyrer dei framleis i dusjen, som ekko av feilslått ro.

🫥 Lokal kvinne måtte legge seg i boden

Bolla Brødball, som bur i enden av TustKleppås-dumpa, melder at ho måtte ta tilflukt i vedboden etter at spaets “lavendeltåke” dreiv inn over urtehagen hennar og fekk dillbuskene til å smelte. Ho seier:

“Det var som å få nesen full av bibliotek og skuffelse. Eg låg der inne med sokk på hovudet og høyrde på marsvinlydar. Aldri meir ro.”

📉 Hønk Fjertvik ignorerte mine varsel

Eg sende tre bekymringsmeldingar til redaktør Hønk Fjertvik, som vanleg utan svar. Eg veit du les dette, Hønk. Eg veit du likar lavendel. Men du kan ikkje late bygda forsvinne inn i teppebelagt tausheit medan vi andre høyrer våre eigne tankar for høgt.

Eg vil ha att knirkelyd, hus med lekk, og brød med skorpe. Eg vil ha sur vind og ekte stillheit – den som kjem mellom to kraftige host.

🧹 Avslutningsvis: Fortidens ro luktet ved, ikkje damp

No står spaet tomt, lukta heng att i buskene, og fire plakatar med “Følg din indre snork” bles i vinden som gamle søndagsskuleråd. Kråkka Slafsen har meldt flytting til Ræl-bygda “for betre energilinjer”, og dei som bestilte medlemskap må no nøye seg med refundert ro i form av enebærte og gavekort hos Bollas Rariverksted.

Eg har sagt det før og eg seier det att:

Ro kjem ikkje frå spa – ho kjem frå gjenstridig snø og lav sjølvaktelse.

📚 Artikkelen er inspirert av: www.fjuken.no

📥 Delingsoppfordring:Kjenner du nokon som meiner at velvære er ei kjøpsvare? Send dei denna – så får dei kjenne på lukta av realitet.